Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΑ ΑΓΩΝΑ



 ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΑ ΑΓΩΝΑ

 Μιά πρόταση που γράφτηκε στις 21/11/2013:
 
Σε ένα μήνα (33 ημέρες) θα γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα.
Σε 40 ημέρες θα γιορτάζουμε την πρωτοχρονιά.
Για λίγες μέρες όλοι θα ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο, προβληματιζόμενοι για το πώς.
Γενεσιουργός της ιστορίας είναι η λέξη ανάγκη.
Ο τόπος μας έχει ανάγκη από ενεργούς πολίτες και μάλιστα αυτούς που έχουν όραμα.
Οι ενεργοί πολίτες που έχουν όραμα πρέπει να έχουν συγκεκριμένους στόχους δράσης.
Δυστυχώς οι πλειοψηφία των «ενεργών πολιτών» έχει σωπάσει μέσα στη δίνη.

ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΛΥΣΗ / ΔΙΕΞΟΔΟΣ:  ΟΙ ΝΕΟΙ ΜΑΣ
Ας τους δώσουμε τον λόγο.
Ας δώσουμε τον λόγο ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ στους νέους.
Καθένας για τον δικό του τόπο.
Εως τις 31/12/2013 κάθε νέος που αισθάνεται την ανάγκη, ας θέσει έναν ή περισσότερους στόχους ζωής για τους οποίους ο ίδιος προσωπικά θα αγωνιστεί για να γίνει στον τόπο του.
Να απαντήσει στην ερώτηση / υπόσχεση:
Για ποιόν στόχο θα αφιερώσεις ένα μέρος της ζωής σου;
Από το μικρότερο στόχο ως το μεγαλύτερο.
Πρόσκληση: γράψε το και κατέθεσε το.
Ανώνυμα.
Για να θυμάσαι -όσο ζείς- ότι έχεις λόγο ύπαρξης που τον οραματίσθηκες πρίν πολλά χρόνια.

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟ:
Θα κληθούν νέοι 18 έως 23 ετών.
Οι προτάσεις θα είναι σε ένα έντυπο και αντί του ονοματεπωνύμου θα φέρουν έναν κωδικό της επιλογής του συντάκτη.
Η πρόταση θα κατατίθεται ή θα αποστέλλεται, μέσα σε φάκελο ο οποίος θα περιέχει την πρόταση  και σε μικρότερο σφραγισμένο φάκελο το ονοματεπώνυμο του συντάκτη.
Οι προτάσεις θα κατατεθούν στον Δήμο, όπου και θα φυλαχθούν σε χρηματοκιβώτιο.
Οι σφραγισμένοι φάκελοι των ατομικών στοιχείων και αντίγραφα των προτάσεων θα μπούν στο μνημείο μελλοντικής μνήμης.
Η ανωνυμία είναι προαιρετική.
Οι σφραγισμένοι φάκελοι με τα στοιχεία θα ανοιχθούν μόνο με άδεια των επιγόνων του συντάκτη.
Το ίδιο μπορεί να επαναλαμβάνεται ανά τριετία για να δημιουργηθεί θεσμός.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Ενεργοί πολίτες.
«Αποθήκη» προτάσεων για τους φορείς.
Δημιουργία ομάδων στήριξης.
Δημιουργία δυναμικού θεσμού.
Διάχυση σε όλες της πόλεις της χώρας.

ΤΟ ΣΠΙΡΤΟ


ΤΟ ΣΠΙΡΤΟ
 
Οταν βρίσκομαι σε ένα σκοτεινό χώρο, πρέπει να έχω, ή να βρώ, ή να μου δώσουν ένα σπιρτόκουτο με ένα τουλάχιστον σπίρτο. Ανάβοντας το σπίρτο μπορώ να βρώ τον διακόπτη του ηλεκτρικού για να φωτίσω τον χώρο, στη συνέχεια μπορώ να βρώ τον γενικό διακόπτη για να φωτίσω το κτίριο και τέλος ίσως μπορέσω να φωτίσω το όλο περιβάλλον, κ.ο.κ. Ας μήν πετάμε και το ελάχιστο σπίρτο. Πιθανόν να μας χρειαστεί.
Αυτό το μικρό σπίρτο είναι ελάχιστο σε σχέση με το δωμάτιο. Το δωμάτιο είναι ένα μικρό κομμάτι του όλου κτιρίου. Το όλο κτίριο είναι ένα μέρος του συνολικού χώρου.
Κι όμως: Το μικρό σπίρτο, αυτό το ελάχιστο, είναι το πάν για να γνωρίσουμε τον χώρο.
Ας ακούμε την κάθε ιδέα, έστω κι άν τη θεωρούμε ηλίθια. Αυτή η ιδέα μπορεί να είναι το σπίρτο για να φωτίσουμε την άγνοιά μας.
Υ.Γ. Τουλάχιστον άς μη σβύνουμε το κάθε σπίρτο που μας δίνουν

Από τον Θεοδόσιο Τάσιο

Από το βιβλίο ¨Ας αναστοχασθούμε εαυτούς και αλλήλους" του ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΑΣΙΟΥ (οι μή γνωρίζοντες τον οικουμενικό αυτόν άνθρωπο, άς ανατρέξουν στο βιογραφικό του):
"........
Διότι υποθέτω ότι το πήραμε απόφαση πλέον ότι το ψάρι βρομάει απ' την ουρά: Αν αυτή δεν οδηγήσει στη σωστή πλεύση, ή αν αυτή δεν εκτελεί τις εντολές της κεφαλής του ιχθύος - πάλι τίποτα δεν γίνεται. Το ψάρι ψοφάει επί τόπου....."
Σημείωση του συγγραφέα:
"Το αντίστροφο ("το ψάρι βρομάει απ' το κεφάλι") ισχύει μόνο όταν το ψάρι είναι ψόφιο. Τα ζωντανά ψάρια κινδυνεύουν μόνο απ' την παραλυσία της ουράς τους..."

Διαχρονικές σχέσεις / Ν. Λυγερός


Διαχρονικές σχέσεις
Ν. Λυγερός



Έχει ενδιαφέρον όταν πολιτικοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να συνάψουμε σχέσεις με κράτη που δεν είχαν ποτέ καμιά επαφή μαζί μας. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν ιδέα ούτε για τα βασικά στοιχεία της Χρονοστρατηγικής. Σε μεγάλες δομές που έχουν μια διαχρονική ύπαρξη η γεωστρατηγική έχει δομικά προβλήματα και καταρρέει ως εργαλείο μελέτης και πράξης, το βλέπουμε ξεκάθαρα στην περίπτωση του Βυζαντίου. Κατά συνέπεια σε πρώτο στάδιο, συγχρονικό, πρέπει να εξετάσουμε τοποστρατηγικά τα θέματα, για να αναδείξουμε τις σχέσεις και να αφήσουμε τις επαφές. Η τοποστρατηγική ήδη από μόνη της επιτρέπει όχι μόνο την μελέτη των δεδομένων σε μια ορθολογική βάση, αλλά προετοιμάζει το έδαφος για την χρονοστρατηγική ανάλυση των διακλαδώσεων και των διασταυρώσεων των γεγονότων. Η τοποστρατηγική λειτουργεί ως δυναμική εικόνα της κατάστασης και η χρονοστρατηγική ως δυναμικό έργο σε βάθος χρόνου. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να ενσωματώσουμε στοιχεία χρονικά και να ερευνήσουμε αν αντέχουν στο χρόνο. Έτσι βλέπουμε πιο αντικειμενικά ότι δεν είναι οι ιδεολογίες που είναι ικανές να υποστηρίξουν μια διαχρονική σχέση και κατά συνέπεια περιορίζονται μόνο και μόνο σε τοπικά συμφέροντα. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να ποντάρουμε σε τέτοιου τύπου επαφές. Οι ιδεολογίες έχουν γενικό πρόβλημα με την ιστορία, γιατί θεωρούν από μόνες τους ότι είναι ριζοσπαστικές κι ότι δεν έχουν ανάγκη από το παρελθόν για να δημιουργήσουν το μέλλον. Κι όμως η πραγματικότητα είναι ριζική διαφορετική, γιατί είναι χρονοστρατηγική.



Ανεπίκαιρο, αλλά...
Απο τον Αλέξανδρο Παπανδρέου:
Φωτογραφία του Alexandros Papandreou.

Τόσο στο σχολείο όσο και στο πολυτεχνείο, όταν έπεφτε μια ερώτηση πολλαπλής επιλογής, παλεύαμε με ό,τι είχαμε διαβάσει και ό,τι μπορούσαμε να σκεφτούμε να βρούμε την απάντηση. Βγαίναμε μετά έξω και συζητούσαμε για το ποιο πιστεύαμε ότι ήταν το σωστό, πως σκεφτήκαμε και περιμέναμε επιφυλακτικά να βγουν τα αποτελέσματα για να δούμε αν είχαμε δίκιο. Αυτή ήταν μια υγιής διαδικασία αναζήτησης μιας βέλτιστης λύσης.
Δυστυχώς όμως δε μάθανε όλοι σε αυτή τη διαδικασία. Υπήρχαν πάντα και αυτοί που ήταν αδιάβαστοι, απλά κοιτούσαν να αντιγράψουν, να κρυφοκοιτάξουν τι θα διαλέξει ο διπλανός τους – εξάλλου αυτός φαίνεται πιο διαβασμένος – για να το βάλουν και αυτοί. Και δεν έφτανε που δεν καταλαβαίνανε καν τι είναι αυτό που είχαν επιλέξει, αλλά το διαδίδανε και σε όλη την πτέρυγα ως δείγμα μεγαλοψυχίας, ψάχνοντας συνενόχους για την επιλογή τους. Έτσι παρέμεναν έρμαια πάντοτε του διπλανού. Όσο οι «αδιάβαστοι» πληθαίνανε τόσο μειώνονταν οι «διπλανοί» που είχαν διαβάσει· μειώνονταν σε τέτοιο βαθμό που ήταν πιο πιθανό πλέον να βρεις τη σωστή απάντηση στην τύχη από το να πετύχεις ένα διαβασμένο διπλανό.
Κάπως έτσι βρεθήκαμε σήμερα εδώ, στο έλεος των αδιάβαστων, πνιγμένοι σε έναν οχετό σοφιστειών. Στην Ελλάδα του 2015 έχουμε:
ένα ερώτημα χωρίς αντικείμενο [στο οποίο ο καθένας δίνει ότι νόημα ή συμβολισμό αρέσκεται],
δύο απαντήσεις, εκ των οποίων η μία οδηγεί, με αριθμητική δημοτικού, σε προσωρινή τουλάχιστον εξαθλίωση και η άλλη εγγυάται ότι θα σφίξει η μέγγενη που πιέζει το κεφάλι μας ακόμα περισσότερο και από ότι φοβόμασταν μέχρι χτες,
δασκάλους που ούτε οι ίδιοι δε γνωρίζουν ποια είναι η σωστή απάντηση στην ερώτηση ή ποια θα είναι η έκβαση σε οποιαδήποτε από τις δύο περιπτώσεις
και τους γραφικούς, πλέον, «αδιάβαστους» που, στην ανάγκη τους να έχουν παρουσία στα social media, προσπαθούν να ακολουθήσουν το νέο trend αναπαράγοντας φανατικά φανφάρες και φληναφήματα που τους είναι ξένα και ακατανόητα.
Αν έχετε αίσθημα ευθύνης για αυτό τον τόπο, κοιτάξτε τον εαυτό σας στον καθρέφτη και, εάν για κάποιο λόγο, υποπτευτείτε ότι μπορεί να είστε από τους «αδιάβαστους», σταματήστε να αναδημοσιεύετε ότι ποστάρουν οι «διπλανοί» σας γιατί είναι πολύ πιθανό να είναι αδιάβαστοι και αυτοί. Κάντε μια αποχή μέχρι την Κυριακή, μαδήστε μια μαργαρίτα και πηγαίντε να ψηφίσετε κατά συνείδηση.

Περιμένοντας το κόμμα / Ν. Λυγερός


Περιμένοντας το κόμμα
Ν. Λυγερός

Είναι δύσκολο αυτήν την περίοδο να μην έχεις στο μυαλό σου τους ήρωες του Beckett. Δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα ποιος παίζει το ρόλο των Vladimir, Estragon, Pozzo, Lucky και του αγοριού ακόμα κι αν σκηνοθετικά έχουμε μία άποψη. Αλλά το μόνο σίγουρο μέσα σ' αυτό το θέατρο του παραλόγου, που δεν αρχίζει ποτέ στην ώρα του για κάθε μία από τις παραστάσεις του, είναι ότι πάλι κάποιοι περιμένουν κάτι. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το γεγονός ότι έχει γράψει και το θεατρικό Fin de Partie, το οποίο χαρακτηρίζει αυτές τις ημέρες που μόνο όμορφες δεν είναι. Κι ενώ όλοι αντιλαμβανόμαστε πόσο κρίσιμα είναι αυτά που ζούμε, υπάρχουν ήδη μερικοί που περιμένουν άλλο ένα κόμμα στο πολιτικό φάσμα της πατρίδας μας. Ξέρουμε βέβαια ότι αυτό είναι μία πρακτική που συνηθίζεται, για να αποφευχθούν οι ευθύνες και δεν έχουμε καμία ελπίδα, όπως έγραφε και ο Καζαντζάκης. Είναι μια τεχνική κλασσική και δεν μας ξαφνιάζει. Ας έχουμε ακόμα περισσότερα κόμματα, αφού το προβλέπει η Δημοκρατία. Το πρόβλημά μας δεν είναι η ύπαρξή τους, αλλά η απουσία ενός εθνικού έργου που θα βοηθούσε πραγματικά την Ελλάδα. Διότι όλοι βλέπουμε ότι ο κομματισμός έχει φτάσει στα όριά του κι έχουν εκφυλιστεί δομές και ονομασίες όμως επί της ουσίας τα προβλήματα παραμένουν για την Ελλάδα. Όταν παίζεις πάντα την ίδια παράσταση δεν αλλάζει το θεατρικό έργο, το ξέρει κάθε θίασος, αλλά φαίνεται ότι αυτό δεν ισχύει στην πολιτική. Μάλλον επειδή δεν έβλεπαν το Θέατρο της Δευτέρας και δεν παρακολούθησαν το νόημα του Καραγκιόζη.

Γιγαντιαίο Κοίτασμα - Στόχος Νότια της Κρήτης δείχνει η PGS


Γιγαντιαίο Κοίτασμα - Στόχος Νότια της Κρήτης δείχνει η PGS
Η. Κονοφάγος , Ν. Λυγερός, Α. Φώσκολος

Τον Ιούνιο του 2013 στο Λονδίνο η PGS παρουσίασε για πρώτη φορά τα πρώτα αποτελέσματα των υποθαλάσσιων σεισμικών καταγραφών της στο Ιόνιο Πέλαγος και Νότια της Κρήτης (Το βίντεο της Παρουσίασης της PGS).
Ήδη αυτές οι καταγραφές έδειξαν ότι, μόλις 50 χιλιόμετρα Νότια του Κόλπου της Μεσσαράς, δηλαδή στο θαλάσσιο οικόπεδο 14 της ελληνικής ΑΟΖ, υπάρχει μία γιγαντιαία γεωλογική δομή της οποίας η έκταση της βάσης της ξεπερνά τα 200 τετραγωνικά χιλιόμετρα και αυτή προτείνουμε να ονομαστεί Μίνωας ως μυθολογικός ήρωας της Κρήτης. Σε σύγκριση, η έκταση της γεωλογικής δομής του κοιτάσματος Αφροδίτη στο θαλάσσιο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ είναι περί τα 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα και με απολήψιμα αποθέματα της τάξης των 140 Δις m3).
Πρόσφατη λεπτομερέστερη επανεπεξεργασία αυτών των σεισμικών γραμμών που καθόρισαν την δομή αυτή έδειξε με σαφέστερο τρόπο ότι υπάρχουν βάσιμες πιθανότητες - o στόχος αυτός ψαμμιτών (sandstones) του κατώτερου μειοκαίνου - να καλύπτεται από αλάτια του Μεσσηνίου και αργίλους του μέσου Μειοκαίνου, όπως αυτό συμβαίνει στα ήδη ανακαλυφθέντα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου. Το θαλάσσιο βάθος που βρίσκεται η δομή είναι περί τα 1.500 μέτρα, το δε απαιτούμενο βάθος γεώτρησης αξιολόγησής του εκτιμάται ότι είναι της τάξης των 3.000 μέτρων κάτω από τον βυθό της θάλασσας.
Μία πρώτη αξιολόγηση εκ μέρους μας του δυναμικού φυσικού αερίου σε κυβικά μέτρα (m3) που θα μπορούσε να περιέχει ένας τέτοιος στόχος κοιτάσματος, στην περίπτωση ανακάλυψης υδρογονανθράκων μετά από γεώτρηση (12% πιθανότητα ανακάλυψης), έδωσε τα εξής αποτελέσματα:
• Απολήψιμα αποθέματα 10 Δις m3, με ύψος πληρότητας σε υδρογονάνθρακες της δομής 10%.
• Απολήψιμα αποθέματα 45 Δις m3, με ύψος πληρότητας σε υδρογονάνθρακες της δομής 33%.
• Απολήψιμα αποθέματα 77 Δις m3, με ύψος πληρότητας σε υδρογονάνθρακες της δομής 50%.
• Απολήψιμα αποθέματα 280 Δις m3, με ύψος πληρότητας σε υδρογονάνθρακες της δομής 100%.
Θεωρήσαμε ως συνολικό ωφέλιμο πάχος ψαμμιτών που περικλείουν αέριους υδρογονάνθρακες τα 50 μέτρα (το ωφέλιμο πάχος υδρογονανθράκων των ψαμμιτών του κοιτάσματος Ταμάρ στην ισραηλινή ΑΟΖ είναι 150 μέτρα), με πορώδες 20%, με κορεσμό πόρων 70% σε υδρογονάνθρακες & με εσωτερική πίεση κοιτάσματος της τάξης των 200 Atm.
Με δεδομένο ότι η αναμενόμενη μεσοπρόθεσμη κατανάλωση της Ελλάδος δεν αναμένεται να ξεπεράσει τα 7 Δις m3 το χρόνο, ο εν λόγω στόχος κοιτάσματος φυσικού αερίου θα μπορούσε να θεωρηθεί εξαιρετικά ενδιαφέρον να προσθέσουμε ότι το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα είναι το κοίτασμα της Νότιας Καβάλας με απολήψιμα αποθέματα της τάξης του 1 Δις m3.
Να σημειώσουμε ότι η θαλάσσια περιοχή Νότια της Κρήτης είναι ακόμη μία τελείως ανεξερεύνητη περιοχή. Για το λόγο αυτό οι παραπάνω υπολογισμοί μας είναι ενδεικτικοί του ερευνητικού ενδιαφέροντος της περιοχής, και θα πρέπει το συντομότερο να τύχουν έμπρακτης επιβεβαίωσης ουσιαστικής ύπαρξης του εν λόγω στόχου με επιπλέον λεπτομερέστερες σεισμικές καταγραφές δύο διαστάσεων (2D), δηλαδή με πυκνότερο πλέγμα. Αμέσως μετά θα πρέπει η επιβεβαίωση αυτή να ολοκληρωθεί με σεισμικά τριών διαστάσεων (3D), και βεβαίως τελικά να διατρηθεί κάποια στιγμή η γεωλογική δομή αυτή με γεώτρηση επιβεβαιώνοντας οριστικά την εμπορική ύπαρξη κοιτάσματος φυσικού αερίου που θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάδειξη και την ανάπτυξη βέβαια της ελληνικής ΑΟΖ.










ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ «ΜΑΡΜΑΡΩΝ»





ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΙΔΕΑ (Σπόρος ιδέας) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ «ΜΑΡΜΑΡΩΝ»

Η Ελλάδα και η Μ. Βρετανία θα συνάψουν διακρατική συμφωνία, βάσει της οποίας:
• Τα Ελγίνεια μάρμαρα θα επιστραφούν άμεσα στην Ελλάδα.
• Για διάστημα 30 – 50 ετών κάθε αρχαιολογικό εύρημα –στον Ελλαδικό χώρο- που είναι δυνατόν να μεταφερθεί, μετά την ανασκαφή, μελέτη, τεκμηρίωση του κ.λ.π.
• θα εκτίθεται για ένα έτος στον τόπο που βρέθηκε (ή σε μουσειακό χώρο πλησίον του ανασκαφικού χώρου και πληρουμένων των όρων ασφάλειας), και
• εφόσον εκδηλωθεί ενδιαφέρον από πλευράς Βρετανικής Κυβέρνησης, θα μεταφέρεται στο Βρετανικό Αρχαιολογικό Μουσείο όπου θα εκτίθεται για διάστημα ενός έτους.
• Ακολούθως θα επιστρέφεται στην Ελλάδα και τα ευρήματα θα τίθενται σε μουσειακό χώρο όπως προαναφέρθηκε.
• Βρετανοί ερευνητές θα μπορούν να είναι παρατηρητές ή σύμβουλοι των ανασκαφικών εργασιών, όπως επίσης
• η Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών θα μπορεί να υποβοηθά τις ανασκαφικές εργασίες με βρετανούς σπουδαστές.

Αυτό είναι μια πρώτη ιδέα, με βάση την οποία μπορεί το όλο σενάριο λύσης να μετεξελιχθεί.

Αναρτήθηκε στο facebook: 
Kouropalatis Pantelis
1 Σεπτεμβρίου στις 2:34 μ.μ.