ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΟΥ 22ου ΑΙΩΝΑ

ΓΙΑ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΟΥ 22^ου ΑΙΩΝΑ

Ας φαντασθούμε μια οικογένεια που φέρνει στον κόσμο ένα παιδί.

Στα γενέθλια των τριών χρόνων του, δίνεται στους γονείς του παιδιού η δυνατότητα να φυτέψουν ένα δένδρο. Το δένδρο του παιδιού τους. Ένα δένδρο, ένα φυτό με όνομα, με σημειολογία μέλλοντος.

Η οικογένεια το υιοθετεί. Το φροντίζει, το μεγαλώνει, το έχει δικό της και μαζί με τα άλλα δένδρα δημιουργείται ένα πάρκο. Το κάθε δένδρο καταγράφεται στο μητρώο του πάρκου, περνάει στην ιστορία. Μια αμφίδρομη σχέση γεννιέται. Το δένδρο ανήκει στην οικογένεια και αντίστροφα.

Δίπλα σ’ αυτό μεγαλώνουν άλλα δένδρα, και άλλα, και άλλα… Ο κάθε γείτονας σέβεται το δένδρο του διπλανού του.

Αργά αλλά σταθερά, σε λίγα χρόνια, δημιουργείται στην πόλη μια κοινωνία από δένδρα. Μια κοινωνία όπου η ανθρώπινη μέριμνα δημιουργεί το πάρκο του επόμενου αιώνα.

Στο μεταξύ το παιδί μεγαλώνει μαζί με το δένδρο του.  Μαθαίνει ότι είναι δικό του, μαθαίνει ότι σε λίγο θα φυτέψει κι’ αυτός με τη σειρά του το δένδρο του παιδιού που δεν γεννήθηκε ακόμα.

Κι αν ακόμα το παιδί ξενιτευτεί, το δένδρο του μένει και τον περιμένει. Οι ρίζες του βαθιές τώρα, δεν έχουν τις ανάγκες που είχαν όσο ήταν μικρό. Πάντα όμως περιμένει την περιποίηση, τη φροντίδα, σαν το παιδί που -μεγάλο πιά- θέλει τη συμβουλή των γονιών.

Ετσι, μπορεί η νέα γενιά να ριζώσει. Με τις μνήμες. Με τις ρίζες.

Σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, υπάρχουν χώροι για να έχουν οι γενιές που έρχονται  ένα πάρκο δημιουργημένο με την αγάπη των γονιών.

Στις Σέρρες υπάρχει το Στρατόπεδο Παπαλουκά και άλλοι κοινόχρηστοι χώροι. Χώμα γόνιμο, περιμένει υπομονετικά τις ρίζες για να  έχει η πόλη / για να γίνει η πόλη το πάρκο του 22^ου αιώνα.

Φυσικά το πάρκο μπορεί να φέρει την ονομασία «Πάρκο γενεών» (όπως πρότεινε ένας φίλος), ή  απλά «Πάρκο των Σερραίων», ή όποια άλλη ονομασία κριθεί δόκιμη.

Παντελής Δ. Κουροπαλάτης

Σέρρες

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ / ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΓΙΑ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ / ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Αρχίζουμε με μια γενική παραδοχή: Η ιστορία διαγράφει ότι δεν καταγράφεται. Τα γραπτά κείμενα, τα μνημεία, τα έργα τέχνης, τα αρχιτεκτονικά στοιχεία, το περιβάλλον μας κ.λ.π.   έχουν την αξία τους, διατηρούνται σε βάθος χρόνου και είναι η ιστορική μας μνήμη.

Οι νεκροί μένουν ζωντανοί σαν μνήμη, μέσα από το έργο τους.

 Κι όμως λείπει κάτι, ή θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ένα ακόμη κομμάτι στη ιστορική μας μνήμη:

Λείπει η φωνή. Αυτό το χαρακτηριστικό, μοναδικό για το κάθε άτομο, με την ιδιαιτερότητα, τη χροιά, το βάθος, την έκταση της φωνής του.

Ας ξεκινήσουμε άμεσα:

Να μιλήσουν αυτοί που άφησαν έργο: Οι διατελέσαντες υπουργοί, βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι, πρόεδροι φορέων και οργανισμών, οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών^. οι άνθρωποι που πρόσφεραν έργο να κληθούν και να μιλήσουν για τον τόπο τους. Πως ήταν ο τόπος, ποιοι οι άνθρωποι που θυμούνται, ποιες οι κοινωνικές καταστάσεις που βίωσαν, ποιες οι καταστάσεις που έζησαν οι ίδιοι έντονα.

Να μιλήσουν οι γέροντες και γερόντισσες για τα βιώματα τους. Να αφηγηθούν το παρελθόν της γειτονιάς τους. Για κάτι –πιθανόν- ξεχασμένο.

Ολοι αυτοί να μιλήσουν όχι για το σήμερα αλλά για το χθές, τουλάχιστον πριν πενήντα χρόνια, για το παρελθόν που πρέπει να γίνει μνήμη μέλλοντος και να καταγραφεί στη μνήμη αυτών που δεν γεννήθηκαν ακόμη.

Ποιος θα το κάνει αυτό;

Σε κάθε πόλη υπάρχει πολιτιστικός οργανισμός. Σε κάθε πόλη υπάρχει πολιτιστικός σύλλογος. Σε κάθε τόπο υπάρχει ραδιοφωνικός ή τηλεοπτικός σταθμός, ή και τα δύο. Εξοπλισμός: ένα μαγνητόφωνο ή μία κάμερα.

Ευθύνη μας δεν είναι η διαχείριση του σήμερα, αλλά το κτίσιμο του αύριο.

Ας ξεκινήσουμε.

Η φωνή των ανθρώπων μπορεί να γίνει η φωνή της ιστορίας.

Είναι χρέος της κοινωνίας του σήμερα για την κοινωνία που έρχεται.

Παντελής Δ. Κουροπαλάτης

Σέρρες

ΚΟΙΝΩΝΙΑ 004

Από το Προμηθέας BLOG:


"Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε".


"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."


"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"

ΚΟΙΝΩΝΙΑ 003

Οταν το αίσθημα της ιστορικής ευθύνης και του ανθρωπισμού δημιουργούν πλαίσιο αξιών και αυτό γίνει πλαίσιο αρχών της κοινωνίας, η ιστορία θα το αφήσει ανέγγιχτο γιατί θα το βλέπει με σεβασμό, αποτίωντας τιμή σ’ αυτούς που το σχεδίασαν. 

ΚΟΙΝΩΝΙΑ 002

Οι μικροί κλέβουν. Οι μέτριοι μιμούνται. Οι ικανοί αντιγράφουν. Οι προικισμένοι δημιουργούν και γράφουν το μέλλον.

ΙΣΤΟΡΙΑ 001: ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ

Δεν καταλάβαμε το ρόλο των περιθωρίων της σελίδας: Δεξί και αριστερό. Πάνω και κάτω. 

Πιθανόν δεν θα μάθουμε ποτέ ότι στα περιθώρια γράφουν άλλοι, μετά από μας, τις συμπληρώσεις και διορθώσεις του έργου μας.

2/7/2011

ΚΟΙΝΩΝΙΑ 001

Ζούμε σε ένα κόσμο/μάτριξ πλαστικής ποιότητας όπου το αξιακό σύστημα προσδιορίζεται με και από τη διαφημιστική δαπάνη.

Μια οργάνωση με τίτλο και μέσο την αλληλεγγύη

ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011 και ώρα 18.30 συνήλθε σε σύσκεψη στην αίθουσα «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ» του Διοικητηρίου Σερρών και υπό την Προεδρία του Αντιπεριφερειάρχη Περιφ. Κεντρικής Μακεδονίας κ. Ιωάννη Μωυσιάδη η Επιτροπή Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών.

Παρόντες ήταν οι κ.κ.

·         Βαφειάδης Βασίλειος,

·         Ιλανίδου Δέσποινα,

·         Κερέζη Ιωάννα

·         Κυριακίδου Πίτσα,

·         Μακενατζή Μαρίνα,

·         Μάλαμα Ελένη,

·         Μπασδάνης Αθανάσιος,

·         Νομίδου Ελένη,

·         Παλάζη Χρυσούλα και

·         Παπαπαύλου Χρήστος.

Κατά την σύσκεψη και ως πρώτο θέμα έγινε απτον κ. Κουροπαλάτη Παντελή παρουσίαση την πρότασή του για δημιουργία μιας οργάνωσης με τον τίτλο «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ», που στόχο θα έχει την ενίσχυση ευπαθών ομάδων πληθυσμού που πλήττονται από την ανεργία.

Η πρόταση έχει όπως ακολουθεί:

“ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Μια οργάνωση συμμετοχική, που στόχο έχει την ενίσχυση ευπαθών ομάδων πληθυσμού που πλήττονται από την ανεργία.

            Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα πλαίσιο δράσης που μπορεί να μετασχηματισθεί από όποιον δραστηριοποιηθεί και να εναρμονισθεί στις εκάστοτε τοπικές συνθήκες, ή να εμπλουτισθεί και επεκταθεί.

            Αποψη του συντάκτη είναι ότι παρόμοια οργάνωση μπορεί να ιδρυθεί σε κάθε νομό της χώρας, με τις απαραίτητες προσαρμογές, έτσι ώστε να υπάρχει η ευρύτητα  και συμμετοχικότητα, απαραίτητες για την επιτυχία του εγχειρήματος.

            Παρακάτω φέρεται παράδειγμα εφαρμογής που προτείνεται για τον νομό Σερρών.

ΑΡΧΙΚΟ ΣΧΗΜΑ / ΕΤΑΙΡΟΙ ΦΟΡΕΑ

·         ΤΕΔΚ  Ν. Σερρών (ή όποιο σχήμα/φορέας ισχύει)

·         Συνεταιριστική Τράπεζα Σερρών

·         Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας (ή όποιο σχήμα/φορέας ισχύει)

Την καταρχήν κίνηση θα κάνει ο Πρόεδρος της ΤΕΔΚ,  οποίος θα «στήσει» και το αρχικό σχήμα υλοποίησης (έρευνα αγοράς/ζήτησης, κόστος δανεισμού, τεκμηρίωση πρότασης) και στη συνέχεια θα σχηματοποιηθεί η διοίκηση του φορέα.

Το ίδιο φυσικά μπορεί να γίνει από ομάδα/δες πολιτών.

Συνιστώμενος τίτλος του φορέα: «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ»

ΟΜΑΔΕΣ – ΣΤΟΧΟΙ

25 – 30 ετών

30 – 55 ετών

ΜΕΘΟΔΟΙ

25 – 30 ετών
Ομάδα που αφορά:	Απολυμένοι νέοι, άνεργοι
Χαρακτηριστικά	Απογοήτευση, έλλειψη στόχων
Στόχος	Εύρεση / επανεύρεση εργασίας, έμμεσος στόχος η ενθάρρυνση
Μέσον	Προσδιορισμός / επαναπροσδιορισμός των στόχων, διερεύνηση δεξιοτήτων
Μέθοδος	Αξιολόγηση προσόντων, επαγγελματικός προσανατολισμός μέσω εταιρείας επαγγελματικού προσανατολισμού με στόχο την εύρεση από τον ενδιαφερόμενο εργασίας κατάλληλης με τα προσόντα και την προσωπικότητά του, σε τομείς που έχουν ανάπτυξη.
Συνδρομή φορέα	Ο ιδρυθησόμενος φορέας θα συμβληθεί με εταιρεία επαγγελματικού προσανατολισμού και η υπηρεσία αυτή θα δίδεται δωρεάν στην αρχική φάση της όλης διαδικασίας ένταξης.
Δικαιολογητικά ένταξης	Πιστοποιητικό γέννησης και πιστοποιητικό ανεργίας
30 - 55 ετών
Ομάδα που αφορά:	Απολυμένοι, άνεργοι τελευταίας διετίας.
Χαρακτηριστικά	Απογοήτευση
Στόχος	Επανεύρεση εργασίας, ενθάρρυνση, επαναδραστηριοποίηση, αλληλεγγύη, νέα εργασία / νέα επιχειρηματικότητα
Μέσον	Υποβοήθηση επιχειρηματικότητας
Μέθοδος	·         Ερευνα δυνατοτήτων και αγοράς εργασίας σε σχέση με την αίτηση, ·         αρχική χορηγία, ·         υποβοήθηση δανειοληψίας
Συνδρομή φορέα	·         Αρχική χορηγία: Από τη διοίκηση του ιδρυθησόμενου φορέα θα υπάρξει επιχορήγηση ίση με το 1/2 41/3 του ποσού που θα συγκεντρωθεί κατά το πρώτο τρίμηνο της λειτουργίας του φορέα δια του πιθανού αριθμού αυτών που θα κάνουν αίτηση συνδρομής. Το ποσό αυτό θα είναι το ίδιο για κάθε εντασσόμενο και εξαρτάται από τη δυνατότητα / δυναμική που θα αναπτύξει ο φορέας.  ·         Σε περίπτωση δανεισμού από τραπεζικό οργανισμό για την ίδρυση νέας επιχείρησης: o       Ο φορέας θα υποβοηθήσει / επιχορηγήσει τον αιτούντα με τους τόκους τριετούς περιόδου χάριτος. Χρόνος εξόφλησης δανεισμού  ≈ 5 χρόνια. o        Εγγυητές: Αλληλέγγυοι (n σε αριθμό) προς τον υποψήφιο επιχειρηματία πολίτες κατά το 1/n του ποσού του δανείου o       Πιθανοί πρόσθετοι εγγυητές: Λογαριασμός αλληλεγγυοδοσίας του φορέα (εισφορές πολιτών), σε περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος δεν μπορεί να καλύψει το ύψος δανεισμού με αλληλέγγυους πολίτες. Ο φορέας μπορεί να υποβοηθήσει στην εύρεση αλληλέγγυων πολιτών. Κυρίαρχο ρόλο θα έχει η Συνεταιριστική Τράπεζα Σερρών που θα είναι και ένα «όχημα υλοποίησης» και προϋπόθεση της συνδρομής του φορέα προς τον αιτούντα είναι η ύπαρξη σύμφωνης γνώμης και από τα δύο σχήματα του φορέα υλοποίησης. Οποιοσδήποτε χορηγός, εγγυητής, κ.λ.π. θα μπορεί να αναλάβει το κατατεθέν ποσόν σε διάστημα πέραν της 5ετίας. Πριν αρχίσει η διαδικασία δανειοδοτήσεων θα υπάρξει συναπόφαση φορέα – τράπεζας για την δημιουργία του τραπεζικού προϊόντος
Δικαιολογητικά ένταξης	Απόλυση (πρόσφατη / τελευταίου εξαμήνου) / αποδεικτικό ότι η επιχείρηση έκλεισε (με υποβολή των εκκαθαριστικών τελευταίας τριετίας) / κάρτα ανεργίας.
Πόροι φορέα:	Επιχορηγήσεις Περιφέρειας και Δήμων, χορηγίες, συνδρομή πολιτών, τηλεμαραθώνιοι, κ.λ.π. Τα ποσά αυτά θα βρίσκονται σε λογαριασμό του φορέα και θα διατίθενται από τη διοίκηση με απόφασή της για τους σκοπούς της οργάνωσης. Ομοίως θα υπάρχει «λογαριασμός αλληλέγγυοδοσίας» όπου θα κατατίθενται συνδρομές πολιτών για την αλληλεγγυα εγγυοδοσία.
ΦΟΡΕΑΣ
Χαρακτήρας	Κοινωνικός
Οργανόγραμμα	Διοίκηση	Αμισθη. Οργανά της ·         η Επιτροπεία και ·         η Γραμματεία Ο φορέας θα προεδρεύεται από τον Πρόεδρο της ΤΕΔΚ ή τον Πρόεδρο της Συνεταιριστικής Τράπεζας
	Μέλη Διοίκησης	Πρόεδρος Συνεταιριστικής Τράπεζας Σερρών, Πρόεδρος ΤΕΔΚ, εκπρόσωπος Περιφέρειας, Πρόεδρος Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου, εκπρόσωπος Πρωτοδικείου, εκπρόσωπος Οικονομικού Επιμελητηρίου, εκπρόσωπος της ΑΝΕΣΕΡ, εκπρόσωποι ΜΜΕ, τεχνοκράτες και επίτιμα μέλη. Η σύνθεση θα ορισθεί από τον Πρόεδρο της ΤΕΔΚ και τον Πρόεδρο της Τράπεζας, με υποχρεωτική συμμετοχή μελών που καλύπτουν τα παραπάνω. Με απόφαση της διοίκησης μπορεί να διαλυθεί ο φορέας και να επιστραφούν τα μη διατεθέντα ποσά στους δικαιούχους.
	Επιτροπεία	Άμισθη
	Μέλη	Ηλικία άνω των 45 ετών, με προϋπόθεση να μην ανήκουν σε πολιτικό φορέα και να ασκούν επαγγελματική δραστηριότητα. Τα μέλη θα ορισθούν από τη Διοίκηση. Μπορεί να υπάρχουν επίτιμα μέλη.
	Καθήκοντα	Εισήγηση ένταξης στο πρόγραμμα, υποβοήθηση εύρεσης αλληλέγγυων πολιτών.

Εύχομαι το παρόν να βρεί ανταπόκριση. Σίγουρα ο ειδήμων κάθε θεματικού αντικειμένου μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση και εμπλουτισμού του σχεδίου. Θεωρώ όμως ότι όλα αυτά μπορεί να ξεπεραστούν με τη θέληση και τις γνώσεις των ανθρώπων που θα το διαχειριστούν.

Θέλω τέλος να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο της Συνεταιριστικής Τράπεζας Σερρών κ. Ιωάννη Χατζηλιάδη για την πολύτιμη συμπαράστασή και συμβουλές του και την κ. Γεωργία Νουμερτζή για τις παρατηρήσεις της.

Παντελής Δ. Κουροπαλάτης

Σέρρες»

Ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους...

'Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα

τα συναισθήματα.
Εκεί, ανάμεσα στα υπόλοιπα, ζούσαν και η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη......
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε 
και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την
τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη άρχισε να ζητάει βοήθεια.
Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει:
-'Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;'
-'Όχι, δεν μπορώ' απάντησε ο Πλούτος. 'Έχω ασήμι και χρυσάφι στο
σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα'.
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία 
που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
-'Σε παρακαλώ, βοήθησέ με' είπε η Αγάπη.
-'Δεν μπορώ να σε βοηθήσω, Αγάπη.. 
Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου' 
της απάντησε η Αλαζονεία.
H Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από
αυτή βοήθεια.
-'Λύπη, άφησέ με να έρθω μαζί σου'.
-'Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου' είπε η
Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη, 
αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία. 
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή:
-'Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!'
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, 
αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, 
που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.
Όταν έφτασαν στη στεριά, ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη, γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε,
ρώτησε τη Γνώση:
-'Γνώση, ποιος με βοήθησε';
-'Ο Χρόνος' της απάντησε η Γνώση.
-'Ο Χρόνος;' ρώτησε η Αγάπη. 'Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;'
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:
'Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει 
πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη'.

Μάνος Χατζιδάκις - Το Νησί

ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ;;;

Νομίζαμε ότι το παρόν είναι δικό μας. 

Είχαμε την αυταπάτη ότι μας ανήκε έστω και σαν χρονική στιγμή.

Πιστεύαμε ότι μόνο εμείς είμασταν οι διαχειριστές του και με βάση το παρόν και το παρελθόν είχαμε μέλλον.

Μένουν οι ερωτήσεις:

Ποιός το έβγαλε στο σφυρί;

Ποιός είναι ο μεσίτης και ποιός τον διόρισε; (τουλάχιστον όχι εγώ...)

Μήπως θα βγάλουν στο σφυρί και το μέλλον μας;

Μήπως αν πουληθεί το παρόν και το μέλλον μας δεν θα υπάρχουμε γι' αυτούς που ακόμα δεν γεννήθηκαν;

Ο εφιάλτης της Περσεφόνης

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

ΚΛΙΜΑΚΑ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΗΓΕΤΗ

Με βάση 10βάθμια κλίμακα αξιών και ικανοτήτων, έχουμε τις επιλογές(;) συνεργατών ενός ηγέτη:

ΑΞΙΑ ΗΓΕΤΗ				ΑΞΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ
10	Δεν φοβάται τον ανταγωνισμό και επιλέγει το καλύτερο. Βρίσκει και συνεργάζεται ακόμη και με αυτούς που δεν ανήκουν / είναι μακριά από τα συμβατικά κοινωνικά μέτρα (συμβατικό κοινωνικά άριστο = 10).				9 έως 11
9	Δεν φοβάται τον ανταγωνισμό. Επιλέγει το καλύτερο με βάση το εύρος των προσωπικών δυνητικών του επιλογών.				8 έως 10
8	Επιλέγει από και με βάση την ελαχιστοποίηση των κινδύνων αμφισβήτησης.				6 έως 7
7	Φοβάται την υπόστασή του και επιλέγει με στόχο τη δημιουργία εν υπνώσει μάζας δυναμικής στήριξης.				4 έως 6
6	Επιλέγει ότι μπορεί να βρεί και με βάση το ένστικτο του φόβου. Αυτό όμως είναι αναντίστοιχο με το πλήθος των διαθέσιμων επιλεγησομένων (τεράστια η δεξαμενή των υποψηφίων).				3 έως 5
5	Δεν μπορεί να κριθούν οι επιλογές του. Λόγω όμως της μετριότητάς του, επιλέγεται από «ικανούς» επιτήδειους που στόχο έχουν τον προσπορισμό ιδίου οφέλους. Ο ίδιος θα το καταλάβει (αν θα το μπορέσει …) αργότερα. Η ερμηνεία δική σας.				-10 έως -8
4	Το ίδιο για τις επιλογές του. Λόγω όμως της ανικανότητάς του, επιλέγεται από ανίκανους επιτήδειους, που στόχο έχουν τον προσπορισμό ιδίου οφέλους (και όχι μόνο ιδίου…). Στο τέλος εκτίθενται όλοι μαζί. Πιθανό θέμα συζήτησης το αν –με τα σημερινά κοινωνικά δεδομένα- εκτίθενται, αλλά ας υποθέσουμε… Ο ίδιος το μόνο που καταλαβαίνει είναι το πρώτο μέρος της «συνεργασίας». Τα αντανακλαστικά του –ούτως ή άλλως- δεν είναι σε καλή κατάσταση…				-8 έως -5
3	Επιλέγει (;) / Επιλέγεται (;) από		Ο Θεός να βάλει το χέρι του
2	Επιλέγει (;) / Επιλέγεται (;) από		Ο Θεός να βάλει το χέρι του
1	Επιλέγει (;) / Επιλέγεται (;) από		Ο Θεός να βάλει το χέρι του

ΕΥΚΟΛΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΜΕΛΛΟΝ

Κάποτε τα παιδιά στα μικρά αστικά κέντρα και τα χωριά, μάθαιναν το πλαίσιο αρχών: ο πρόεδρος, ο παππάς, ο αστυνόμος, ο δάσκαλος… (συγνώμη για την ιεραρχία). Μάθαιναν ένα πλαίσιο αρχών που αργότερα μετατρεπόταν σε πλαίσιο αξιών.

Τα παιδιά μάθαιναν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες και μέσα από τις δυσκολίες να δίνουν λύσεις και όχι να γίνονται μαλθακά παιδιά του μπαμπά ή της μαμάς (απόδειξη: πόσα παιδιά προόδευσαν καταγόμενα από μικρά χωριουδάκια…)

Και τώρα: Μεταφέρουμε τα παιδιά σε λίγα και μεγάλα κέντρα, για να μάθουν γράμματα, για να μορφωθούν.

Στόχος η οικονομία: Για να μη ξοδεύει το κράτος πολλά λεφτά … Είναι πολλές οι σχολικές μονάδες… (Πάλι καλά που δεν λένε ότι έχουμε πολλούς μαθητές και πρέπει να μειωθεί ο αριθμός…)

ΟΜΩΣ

Γιατί  να μεταφέρονται οι μαθητές των Δημοτικών Σχολείων, των Γυμνασίων και των Λυκείων;

Γιατί τα παιδιά στην τρυφερότερη ηλικία τους να αποξενώνονται από το οικείο περιβάλλον τους;

Τα παιδιά αυτά θα θυμούνται ένα περιβάλλον που δεν έζησαν;

Γιατί να αγαπήσουν τον τόπο τους, από τη στιγμή που εμείς τα αποξενώνουμε;

Γιατί να θυμούνται, αφού τους στερούμε τη δυνατότητα να έχουν αναμνήσεις, άρα  και μνήμη;

Γιατί -αν ξενιτευτούν- να γυρίσουν σε ένα τόπο που δεν έζησαν;

Μήπως ξεχνάμε ότι αν ζυμωθούμε με το χώμα, αυτό το χώμα θα είναι και η ψυχή μας;

Μήπως έτσι απογαλακτίζουμε τα παιδιά από το χώμα τους; Μήπως αυτό το ξέρουμε και το θέλουμε (δεν θέλω να το πιστέψω), ή μήπως δεν ξέρουμε ότι δεν το θέλουμε; Το τελευταίο είναι χειρότερο, αλλά το πιστεύω.

Μήπως θα έπρεπε να ξέρουμε ότι ένας χώρος προσδιορίζεται από τα όριά του και όχι από το κέντρο του και ότι το πραγματικό κόστος είναι αυτό της ανθρώπινης ύπαρξης και της ύπαρξης ανθρώπων και όχι το οικονομικό των καυσίμων του χειμώνα; Σε λίγα χρόνια τα χωριά μας δεν θα έχουν κατοίκους και δεν θα χρειαζόμαστε να υπάρχουν χωριά (ας δούμε το σημερινό μέσο όρο ηλικίας...).

Εμπιστευτήκαμε την αδράνεια της μάζας και έτσι δεν υπάρχουν αντιδράσεις. Αλλωστε η σημερινή κοινωνία έχει καταντήσει σαν σάκκος του μπόξ (δεν πονάει αλλά ούτε –πιά- βογγάει).

Μήπως εμπιστευτήκαμε την αδράνεια της μάζας και αντί να μετακινούνται οι δάσκαλοι και καθηγητές (με νομίζω συντριπτικά μικρότερο κόστος) μετακινούμε καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές που δεν έχουν συνδικαλισμό, δεν ψηφίζουν, δεν αντιδρούν;

Οι αντιδράσεις / αποτελέσματα θα γίνουν η αυριανή καταιγίδα στα δικά μας κεφάλια, όταν τα παιδιά του σήμερα / μεγάλοι του αύριο θα θυμούνται αμυδρά ότι κάποτε γεννήθηκαν σε ένα μικρό χωριό, αλλά γρήγορα έφυγαν και σπούδασαν στην Αθήνα και τώρα –ωχ μωρέ- ποιος λογαριάζει το χωριουδάκι αυτό και στο κάτω-κάτω της γραφής τώρα ζούμε άνετα… Πάμε για καφέ…

Μήπως έτσι δημιουργούμε τους νέους γενίτσαρους, τους νέους αρνητές του τόπου;

Μήπως πρέπει να πάρουμε μια βρεγμένη σανίδα;

ΠΟΝΤΙΟΙ ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΙ

-  Πιο φαγητό σου αρέσει;

-  Α! Ενα είναι το φαγητό. Λέγεται τανωμένος σορβάς.

 Άρχισε να μου περιγράφει τα συστατικά του, τι περιέχει, τη γεύση του, το πως παρασκευάζεται, το πόσο του αρέσει. 

Η φωνή του γέμισε θάλασσα, γέμισε από την υπερηφάνεια της Τραπεζούντας, αλλά και με το παράπονο της τελευταίας αυτοκρατορίας^. πνιγόταν από τον λυγμό του Πόντου.

Το μόνο που καταλάβαινα ήταν ότι μιλούσε με κώδικα.  Με τον κώδικα της αθανασίας˙ τον κώδικα του Ελληνισμού.

Συνέχιζε. Μιλούσε έχοντας στο μυαλό του Βυζαντινές εικόνες. Δεν άκουγε. Ο κόσμος του δεν ήταν η Ελλάδα^. ήταν ο Ελληνισμός.

Αστραψε όταν σαν πολέμαρχος μνημών είπε "Αυτό είναι φαγητό".

Η γεύση αυτή είναι η ζωντανή μας μνήμη. Δεν το συνειδητοποιούμε. Είναι όμως κομμάτι της μνήμης μας. Όταν προφέρουμε το «τανωμένος σορβάς», όταν προφέρουμε κάθε λέξη που έχει αρχέγονες ρίζες, η ιστορία μας ταξιδεύει στο μέλλον.

Πως να νικηθεί ένας πόντιος; Είναι αδύνατο. Οι ζωντανές μνήμες μετατρέπονται αιώνες τώρα σε σπαθί στα χέρια αυτών που δεν γεννήθηκαν.

Ο κώδικας είναι ζωντανός. Οι αγέννητοι θα τον πάρουν, για να τον δώσουν με τη σειρά τους στους επόμενους. Η Ελλάδα συνεχίζει.

Οι πόντιοι, κυναίγειροι της ιστορίας, συνεχίζουν πεθαίνοντας για τους επόμενους που θα έρθουν, αφήνοντας παρακαταθήκη τις μνήμες του μέλλοντος.

Συνέχιζε. Δεν πήρε απάντηση.

Η απάντηση είναι αυτό το κείμενο: μια ταπεινή αφιέρωση τιμής και ένα ευχαριστώ στους Πόντιους.

ΕΝΑ ΚΕΡΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Εχω το ελάχιστο χρέος να ανάψω ένα κερί στο σκοτάδι. Ας βρούνε οι άλλοι τον διακόπτη του ηλεκτρικού, ή ας ανάψουν και αυτοί από ένα κερί, ή -τουλάχιστον- ας μη σβήσουν το δικό μου.