Διονύσης Σαββόπουλος
Πηγή: lifo. gr
Καλοκαίρι του 1964 πήρα το πλοίο από τη Μύκονο, πέσαμε σε θαλασσοταραχή και αντί να φτάσει στις δέκα έφτασε μεσάνυχτα.
Εκεί ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Νίκος Γκάτσος ο Γιώργος Κατσίμπαλης, και δύο ελληνιστές μεταφραστές του Γιώργου Σεφέρη, ο Κίμων Φράιερ και ο Έντμουντ Κίλι, οι οποίοι έλεγαν ότι γύρισαν από τη Μύκονο και κόντεψαν να πνιγούν και ότι, όταν έφτασαν φίλησαν το χώμα που σώθηκαν.
Προφανώς ήταν στο ίδιο πλοίο μ' εμένα, αλλά τα έλεγαν υπερβολικά.
Ο δε Κατσίμπαλης, ο οποίος είχε τη μανία όταν άκουγε κάτι υπερβολικό να διηγείται κάτι υπερβολικότερο, λέει: ''Ααα.. αυτό δεν είναι τίποτα!
Θυμάσαι Νίκο;'' και ρίχνει αγκωνιά στον Γκάτσο.
Ο Γκάτσος λέει: ''ναι, ναι'', προετοιμασμένος για το παραμύθι που θα πει ο Κατσίμπαλης.
''Θυμάσαι στη Μπαρμπαριά;''
''Τί, τί κύριε Γιώργο; ρωτάνε οι δύο Αμερικάνοι.
Και αρχίζει μία σινεμασκοπική διήγηση, ότι πλέουν δήθεν από τη Βόρεια Αφρική, σε φοβερή θαλασσοταραχή, και ο καπετάνιος αναδεικνύεται ανίκανος στη διακυβέρνηση του σκάφους, και επεμβαίνει ο παράγων Κατσίμπαλης, ο οποίος διατάσσει να βάλουν τον καπετάνιο στην καμπίνα του, και αναλαμβάνει προσωπικώς!!
''Και μας πετάει στο Γιβραλτάρ αλλά το αντιμάμαλο...'' - έβαζε μέσα και ναυτικούς όρους - ''μας εξφενδόνισε νοτίως της Κρήτης.''
Ήταν έτοιμοι να πέσουν στους βράχους και κρατούσε το πλοίο, ο Κατσίμπαλης!!
''Κανείς δεν έπαθε τίποτα.
Σήκωσαν μόνο τα μπατζάκια τους και βγήκαν από τα βραχάκια.
Ακόμα και τώρα μου στέλνουν κάρτες κάθε Χριστούγεννα, θυμάσαι Νίκο;''
''Ναι, ναι,'' απαντούσε ο Γκάτσος.
''Κύριε Κατσίμπαλη, ευχαριστούμε που μας σώσατε! Αλβέρτος Αινστάιν''
''Μα, ήταν εκεί ο Αινστάιν;''
''Ναι, εκεί ήταν.
Εγώ δεν τον πρόσεχα γιατί ήμουν στο τιμόνι.''
Ενθουσιασμένοι οι Αμερικάνοι, εμείς να έχουμε μείνει με το στόμα ανοιχτό.
Πέφτει μια σιωπή, φεύγουν ένας - ένας, φεύγουν και οι Αμερικάνοι.
Ο καημένος ο Γκάτσος, που του είχε ξανασυμβεί, του λέει:
''Σε παρακαλώ, Γιώργο, εμένα άλλη φορά, μη με ανακατεύσεις.''
''Τί θες να πεις δηλαδή;
Ήσουν ή δεν ήσουν;''
''Ε, όχι Γιώργο, όχι. Αφού επιμένεις, και βέβαια δεν ήμουν.''
''Δεν ήσουν;
Και τόση ώρα έλεγες ψέματα, σε ξένους ανθρώπους;''
Διονύσης Σαββόπουλος
.............................................................
